Janari-dendak Herreran
Herripe Auzo Elkartea
Egoera hau zerbait irakasten ari bazaigu, hurbilekoa baloratzea da. Aste zailak bizitzen ari gara. Pazientzia, obedientzia, eta ezer gutxi gehiago. Gertatzen ari dena oso ondo ulertu gabe. Ziurtatuta zegoela uste genuenetik asko nola kolokan jartzen den ikusita. Gure egunerokotasuna berreskuratu arte, orain eutsi besterik ez dugula egin behar oso onartuta daukagu, jasotzen ditugun jarraibideak barneratu eta albisteak eztabaida handirik gabe onartzen ditugun bitartean. Gure mugimenduak, beraz, oso mugatuak ditugu. Ibilbideak farmazia, medikua eta biziraupeneko produktuen erosketa dira.
Berrogei egun daramatzagu itxiera ia absolutuan, eta badirudi nahiko genukeena baino luzeagoa izango dela. Erosketak gertu eta bizkor egitera baino ezin gara etxetik irten. Eta zer daukagu? Bada, bizitza guztikoa janari-denda bedeinkatuak ditugu, atari ondoan. Estutasunetatik ateratzen ari zaiguna, non gure erosketak eta bizilagunenak egiten ditugun, ilaran jarri gabe, gehiegi itxaron gabe. Gero etxera itzultzen gara, gure erretirora. Batzuk, ibilbidean, irten ezin dutenen etxeetan uzten dute mandatua. Izan ere, hori auzotasuna da, eta horrek ez digu inongo erakunderik gogorarazi behar.
Herreran denda horiek ditugu, gutxi baina baliotsuak, gertukoaren balioa berreskuratzeko unea iritsi delako, eta gogoan izan behar dugu jasaten dugun eta izena jartzea zaila den hori guztia bukatzen denean.
Azken hamarkadetan, erakundeen joera azalera handiko saltokiak ezartzera bultzatzea zela ikusi dugu, kontuan hartu gabe, edo bost axola zaielako, poliki-poliki saltoki txikien heriotza eragingo zutela. Hori bai, hori gertatu eta gertatzen ari den bitartean, darabilkiten diskurtsoa anbibalentea eta irristakorra izan da eta da.
Hausnarketa erakundeek asko erabiltzen duten kontzeptua da. Pentsa dezagun, diotenez, nahi dugun hirian. Bada, hor daukate: auzoetan hurbileko merkataritza suspertu nahi dugu, txarrak eta okerragoak datozenean behar dugulako, 300 metrotik beherako lekualdaketetara mugatu behar dugunean, eta hiri arin eta moderno batek hurbiltasun-faktorea ere kontuan hartu behar duelako. Zalantzarik gabe, auzokook batzuentzat ia ahaztuta dauden ohiturei heldu beharko genieke berriro, eta erosketa handien eta inguru hurbilekoen arteko bizikidetza erraztu beharko genuke, saltoki txikiari lagunduz. Izan ere, saltzen ez badu, ezin baita iraun.
Ikasgai gogor honen ondoren zerbait aldatuko dela pentsatu nahi genuke. Udalak ez du gertatzen ari zaigunaren errurik; gainera, badirudi inork ez duela, baina, zalantzarik gabe, aukera eta bitartekoak ditu, hori guztia gertatzen denean, azterketa bat egiteko eta bere politika ekonomikoa zuzentzeko, orain autoa, hegazkina eta bizikleta hartu ezin direnean zein garrantzitsuak diren erakusten ari diren auzo-denden biziraupena erraztuko duten ekimenak onar eta babes ditzan. Gure auzoek hurbileko merkataritza behar dute, eta muturreko egoera bat jasatea baino ezer hoberik ez, gabeziak agerian uzteko.
HERRIPE/HERRERA (ALTZA)
